مطالعه تطبیقی برخی آموزه های تعلیمی در اندرزنامه های پهلوی و برزونامه (بخش کهن)

توجه به مضامین و آموزه های اخلاقی ، مهم ترین بخش ادبیات پهلوی را شکل می دهد و به این اعتبار ، رساله های فراوانی تحت عنوان اندرزنامه (پندنامه) در نخستین سده های اسلامی پدید آمده است. محتوای این آثار ، کلمات قصار ، لطیفه ها و قصه های اخلاقی است که بیشتر جنبۀ حکمی و تجربی دارند و از زبان شاهان و حکیمان بیان شده اند. ادبیات فارسی دری به نوعی دنبالۀ ادبیات پهلوی است؛ از این رو ، بسیاری از آثاری که در حوزۀ ادبیات فارسی پدید آمده ، تحت تأثیر مستقیم و غیرمستقیم محتوای رساله هایی بوده است که به زبان پهلوی خلق شده اند. از جملۀ این آثار ، برزونامۀ شمس الدین محمد کوسج است که اگرچه به عنوان اثری حماسی در ادبیات فارسی شناخته می شود ، اما با نگاهی ژرف به ابیات آن ، می توان به بسیاری از نصایح و پند های تعلیمی که همانندی های بسیاری به اندرزنامه های پهلوی دارند ، دست یافت. هدفی که در این جستار پی گیری می شود ، بررسی و تحلیل تطبیقی این آموزه ها در اندرزنامه های پهلوی و بخش کهن برزونامه در دو بخش ستایش ها و نکوهش ها است.